ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΟΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ Λαθροκυνηγοί σκοτώνουν ζαρκάδια

{ Posted on 8:38 π.μ. by Florina News }
Αντιδρά ο Αρκτούρος στην πρόταση άρσης της απαγόρευσης του κυνηγίου του ζαρκαδιού, που κατέθεσε η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας
Πρόταση της κυνηγετικής συνομοσπονδίας Ελλάδας βάζει εσπευσμένα στο στόχαστρο το ζαρκάδι. Η πρόταση κατατέθηκε στο ΥΠΑΑΤ, στο πλαίσιο της έκδοσης της ρυθμιστικής απόφασης κυνηγίου για την περίοδο 2009-2010 και αφορά στην άρση της απαγόρευσης του κυνηγίου του ζαρκαδιού στη χώρα μας. Στην Ελλάδα, το φαινόμενο της λαθροθηρίας για το ζαρκάδι είναι πολύ έντονο και μειώνει δραματικά τους πληθυσμούς ακόμη και σε περιοχές που αποτελούν κατάλληλο βιότοπο.
Ο «Αρκούτρος» καταθέτει τη διαφωνία και την έντονη αντίδρασή του καθώς:
 Οποιαδήποτε τοπική ή ευρύτερη ανάκαμψη και αύξηση του πληθυσμού δεν εξασφαλίζει την επάρκεια του είδους για τα φυσικά οικοσυστήματα.
 Απεναντίας, με δεδομένη τη μείωση της παραδοσιακής κτηνοτροφίας και του κτηνοτροφικού κεφαλαίου στις ηπειρωτικές ορεινές περιοχές, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα της ενίσχυσης και αύξησης των πληθυσμών των οπληφόρων θηλαστικών στα ορεινά οικοσυστήματα.
 Σε χώρες που επιτρέπεται το κυνήγι του ζαρκαδιού, θα πρέπει να τονιστεί, πως υπάρχουν παράλληλα και μεγάλοι πληθυσμοί ελαφιών. Στην Ελλάδα ο οικολογικός θώκος του ελαφιού παραμένει κενός εδώ και δεκαετίες εξαιτίας της εξοντωτικής θήρευσής του. Η εξαφάνιση του ελαφιού από τα ελληνικά δάση, αποτελεί έναν ακόμα λόγο για τη συνέχιση της προστασίας του ζαρκαδιού.
 Επιπλέον, η πιθανή έναρξη του κυνηγίου του ζαρκαδιού, θα αυξήσει τις πιθανότητες θανάτου μικρών αρκούδων, με τρόπο ανάλογο με τη μέθοδο της παγάνας κατά το κυνήγι του αγριογούρουνου και τη δυσκολία αναγνώρισης των ειδών, λόγω κακής ορατότητας στην πυκνή βλάστηση.
 Τέλος, και επειδή το ζαρκάδι είναι το κυριότερο μεγάλο θηλαστικό στην Ελλάδα που αποτελεί φυσική τροφή για το λύκο. Τα μεγάλα προβλήματα με τις ζημιές από το λύκο στο κτηνοτροφικό κεφάλαιο επιβάλλουν τη συνέχεια στο καθεστώς της απαγόρευσης του κυνηγίου του ζαρκαδιού στην Ελλάδα.

Ο «Αρκούρος» έχει ήδη εκφράσει επίσημα την αντίθεσή του με επιστολή προς τη διεύθυνση αισθητικών δρυμών και θήρας στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Οι ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών Πτολεμαϊδας, Αμυνταίου, Φλώρινας, Καστοριάς, οι σύλλογοι αγελαδοτρόφων και αιγοπροβατοτρόφων Αμυνταίου, οι σύλλογοι κτηνοτρόφων Φλώρινας και Κοζάνης, που ενημερώθηκαν σχετικά από τον «Αρκτούρο», υποστηρίζουν και ενδυναμώνουν το αίτημα του «Αρκτούρου» για διατήρηση της ισχύουσας απαγόρευσης κυνηγίου του ζαρκαδιού.
Λίγα λόγια για το ζαρκάδι
Το ζαρκάδι είναι ένα οπληφόρο θηλαστικό που μπορεί να ζήσει σε μεγάλη ποικιλία βιοτόπων, από καλλιεργήσιμες εκτάσεις και πυκνά δάση έως και αλπικά λιβάδια. Το ζαρκάδι είναι φυτοφάγο και μηρυκαστικό ζώο. Το ίδιο αποτελεί φυσική λεία για τα σαρκοφάγα ζώα. Παρά το γεγονός αυτό, οι κυριότερες απειλές για το είδος προέρχονται από τον άνθρωπο και είναι το παράνομο κυνήγι και η καταστροφή των βιοτόπων του. Στην Ελλάδα, έχουν απομείνει μικροί πληθυσμοί ζαρκαδιών που απαντώνται στις ορεινές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας και το είδος χαρακτηρίζεται τρωτό που σημαίνει ότι αν συνεχίσει να εξοντώνεται σύντομα θα απειλείται με εξαφάνιση

πηγη:http://www.xronos.gr/ecology/detail.php?ID=47648

ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΛΩΡΙΝΙΩΤΕΣ Ο ΚΟΡΤΣΑΡΗΣ

{ Posted on 8:34 π.μ. by Florina News }
ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Μαθαίνω πως ο πρώην βουλευτής Φλώρινας Νίκος κορτσάρης, από τη στιγμή που έχασε στις εκλογές του 2007 την έδρα του, δεν έχει ξαναπατήσει στον ακριτικό νομό. Μάλιστα λένε πως ούτε καν μιλάει σε Φλωρινιώτες, καθώς δεν μπορεί να τους συγχωρήσει που δεν το ψήφισαν, παρόλο που διατυμπάνιζε με περηφάνια πως είναι «άνθρωπος του Καραμανλή», αλλά προτίμησαν τον Στάθη Κωνσταντινίδη.

Ακούγεται επίσης πως δε θα ξαναδιεκδικήσει την έδρα του Νομού Φλώρινας, αλλά θα περιμένει ο «φίλος» του Καραμανλής να τον βάλει σε κάποια επιτελική θέση.
Να θυμίσω μόνο πως στις εκλογές του 2004 ο κύριος Κορτσάρης δήλωνε πως με τη νίκη της ΝΔ θα γίνει την επόμενη κιόλας ημέρα υπουργός Μακεδονίας- Θράκης και έταζε «λαγούς με πετραχήλια» σε πολλούς αφελής, ωστόσο το μόνο που κατάφερε να κάνει είναι να βάλει τη γυναίκα του στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, σε ιδιαίτερα καλή θέση.
Μήπως αντί να θυμώνει αυτός με τον φλωρινιώτικο λαό, θα έπρεπε να θυμώσουμε εμείς μαζί του;

πηγη:http://rantar.blogspot.com/2008/02/blog-post_5122.html

Εκδήλωση στην Κλεισούρα

{ Posted on 8:08 π.μ. by Florina News }

KLEISOURA

Με αφορμή τις συχνές επισκέψεις αρκούδας σε κατοικημένους οικισμούς στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ διοργανώνει εκδήλωση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού την Κυριακή 2 Αυγούστου, στις 10.30 το πρωί, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου, στην Κλεισούρα του νομού Καστοριάς.

Θηλυκή αρκούδα με το μικρό της επισκέπτονται σχεδόν καθημερινά τον οικισμό με την ανοχή των περισσότερων κατοίκων αλλά και την αντίδραση άλλων.

Στην εκδήλωση ειδικοί συνεργάτες του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ θα παρουσιάσουν στοιχεία βιολογίας και οικολογίας της καφέ αρκούδας στην Ελλάδα, τους κινδύνους που την απειλούν, τις μεθόδους πρόληψης ζημιών αλλά και τις ενδεδειγμένες πρακτικές αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και αρκούδας

Στο ίδιο πλαίσιο ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού έχει προγραμματιστεί ανάλογη εκδήλωση στις 16 Αυγούστου, στις 10.30 το πρωί στην κοινότητα Κρυσταλλοπηγής του νομού Φλώρινας ενώ το βράδυ του Σαββάτου 26 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε ήδη εκδήλωση ενημέρωσης στον οικισμό Βυθός του νομού Κοζάνης.

Καλούμε κατοίκους και επισκέπτες σε ανοιχτή συζήτηση για όλα τα ζητήματα, τους μύθους και την αλήθεια σχετικά με την αρκούδα.

DSC_0641


πηγη: http://arcturos.wordpress.com/2009/07/

Σύντομη Ιστορία της Φλώρινας

{ Posted on 12:29 μ.μ. by Ανώνυμος }

Ιστορια

Αρχαιότητα
Λυγκηστίς ή Λύγκος είναι η πανάρχαια ονομασία της περιοχής της Φλώρινας. Αρχαιότερες πόλεις ήταν η Ηράκλεια, (στην περιοχή Φλώρινας), η Κέλλα (σημερινή Κέλλη) και η Βεύη.
Η Λυγκηστίς ήταν αυτόνομο κράτος με δυναστικό οίκο συγγενή προς τους Βακχιάδες της Κορίνθου, ώσπου την υπέταξε ο Φίλιππος ο Β', πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και την προσάρτησε στο βασίλειο της Μακεδονίας («των γαρ Μακεδόνων εισίν και Λυγκησταί» Θουκ., Β', 99). Πριν την κάθοδο των Δωριέων, οι Βρύγες κατοικούσαν στις Πρέσπες.
Ο Βρομερός, πατέρας του Αρραβαίου και γιος του μυθικού Αερόπου, ήταν ο ιδρυτής της λυγκηστικής δυναστείας. Κόρη του Αρραβαίου ήταν η Ευρυδίκη, η οποία «Φιλίππου μήτηρ ην» (Στραβων VII, 326) και επομένως γιαγιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
391 π.Χ. Ο Λυγκηστής βασιλιάς Αργαίος εκθρονίζει το βασιλιά Αμύντα Γ' και παίρνει το θρόνο όλης της Μακεδονίας για λίγα χρόνια.
352 π.Χ. Ο Φίλιππος ο Β' χτίζει την Ηράκλεια.
336 π.Χ. Οι Λυγκηστές πρίγκιπες Αρράβαιος και Ηρομένης συμμετέχουν στη δολοφονία του Φιλίππου του Β'. Ο Μέγας Αλέξανδρος τους θανατώνει ως διεκδικητές του μακεδονικού θρόνου.
334 Π.Χ. Ο Λυγκηστής στρατηγός Αμύντας διακρίνεται στη μάχη του Γρανικού. Ο Μέγας Αλέξανδρος αργότερα του απονέμει το βασίλειο της Βακτριανής (άλλοι Λυγκηστές αξιωματούχοι της ίδιας εποχής: Λεοννάτος, Πελαγών, Αέροπος, Κρατερός).
148 π.Χ. Η Μακεδονία γίνεται provincia romana (Ρωμαϊκή Επαρχία) και η περιοχή της Φλώρινας υπάγεται στην 4η Τοπαρχία της «Ανω Μακεδονίας».
48 π.Χ. Η Ηράκλεια πυρπολείται στη διάρκεια του ρωμαϊκού εμφύλιου πολέμου.

Βυζαντινή εποχή
Στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού του Α', η Λυγκηστίς υπάγεται στην 7η επαρχία του «Ιλλυρικού» και αναφέρεται ως «Ηράκλεια Λάκκου». Οι Επισκοπές Μογλενών (Φλώρινας) και Πρεσπών υπάγονται (535 μ.Χ.) στην Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας.
Στην Ε' Οικουμενική Σύνοδο υπογράφει και ο Επίσκοπος «Ηράκλειας Πελαγονίας» (553 μ.Χ.) 715-730 μ.Χ. Σύμφωνα με την παράδοση, ο έκπτωτος Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης Γερμανός ζει και πεθαίνει στον ομώνυμο του σήμερα Δήμο Πρεσπών, Aγιος Γερμανός.
1Οος αι. μ.Χ. Σφοδρές συγκρούσεις των Βυζαντινών με τους Βουλγάρους στην περιοχή Φλώρινας και Πρεσπών. Ο Τσάρος των Βουλγάρων Σαμουήλ μεταφέρει το λείψανο του Επισκόπου Λάρισας Αχίλλειου στην ομώνυμη νησίδα της μικρής Πρέσπας.
1017 μ.Χ. Μάχη του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου με τον Τσάρο των Βουλγάρων Σαμουήλ το νεότερο στην περιοχή της σημερινής Κοινότητας Σκοπού. 1096 μ.Χ. Οι Νορμανδοί του Βοημούνδου κυριεύουν τη Φλώρινα και τις Πρέσπες. 12ος αι. μ.Χ. Τάγμα «Μογλενιτών» στο στρατό του αυτοκράτορα Αλεξίου Κομνηνού.
13ος αι. μ.Χ. Η Φλώρινα υπάγεται στο Δεσποτάτο της Ηπείρου.
Μάχη (1259 μ.Χ.) των Βυζαντινών με τους Φράγκους (στρατού της αυτοκρατορίας της Νίκαιας με φράγκικο συνασπισμό) στην περιοχή «Βορίλα Λόγγου» (όπου τα σημερινά χωριά Τριπόταμος - Παπαγιάννης - Ιτιά -Μαρίνα).
14ος αι. μ.Χ. Οι εξισλαμισμένοι αλβανόφωνοι της Ιλλυρίας μαρτυρούν την ονομασία «Χλέρινα, Φιλουρίνα». Ο ιστοριογράφος Καντακουζηνός μαρτυρεί «Φλερηνόν ή Χλερηνόν». Ο σουλτάνος Μουράτ Α', κυριεύει την περιοχή της Φλώρινας

Τουρκοκρατία
1591. Ο γραμματέας της Ενετικής Δημοκρατίας G. Cavazza, ερχόμενος από την Αχρίδα, περνά από το Fluri-belli (Φλώρινα).
1700. Στην περιοχή δρα ο αρματολός Τσολάκης με στρατιωτικό σώμα Χριστιανών. 1750. Εμφανίζεται σε εκκλησιαστικά έγγραφα η ονομασία «Χλερηνός» ή «Φίλο ρ ίνα» 1822. Μικρά ένοπλα σώματα δρουν στην περιοχή του Καίμάκτσαλάν και του Οστρόβου.
1835. Ανεγείρεται ο ναός του Αγίου Γεωργίου στην πόλη της Φλώρινας. 1865. «Νέα Φιλική Εταιρία» ιδρύεται στη Φλώρινα.
1881. Ο Καπετάν Νοούμης αττάνει τον Καϊμακάμη της Φλώρινας.
1897. Ο Καπετάν Κώτας συγκροτεί αντάρτικο σώμα.
1903 και 1904. Aφιξη του Π. Μελά στην περιοχή Φλώρινας-Καστοριάς και έναρξη του ένοπλου Μακεδονικού αγώνα.
1908. Ιδρύεται η «Ελληνική Λέσχη Φλώρινας», η «Αδελφότης Κυριών», το διτάξιο «Σχολσρχείον Φλωρίνης» και ο μουσικός σύλλογος «Ορφεύς». Πριν από την απελευθέρωση λειτουργούν σ' όλη την περιοχή Φλώρινας ελληνικά σχολεία. 1912 (7 Νοεμβρίου). Απελευθέρωση της Φλώρινας από τους Τούρκους.

Μετά την Τουρκοκρατία
Η Φλώρινα πρωτεύουσα του ομώνυμου Νομού. Επανιδρύεται ο «Μουσικός Σύλλογος Ορφεύς» και ιδρύονται «Αρρεναγωγείον», «Παρθέναγωγείον» και «Νηπιαγωγείον».
Η πρώτη φλωρινιώτικη εφημερίδα Νέα Φλώρινα. Εκδότης ο Δ. Τσώγκος.
1922-1930. Ιδρύθηκαν: «Σύλλογος Φιλελευθέρων», «Σύλλο-γος Μοναστηριωτών και πέριξ η "Ελπίς"», «Θρακικός Σύλλογος», «Μικρασιατικός Σύλλογος Φλωρίνης και πέριξ», «Ένωσις Μοναστηριωτών», «Ένωσις προσφύγων Βορειοηπειρωτών Φλωρίνης», «Γεωπονικός Σταθμός». «Εσπεραντικός Σύλλογος Φλωρίνης»,
1931-32. «Πρώτη Χορωδία Φλωρίνης», «Τεκτονικός Όμιλος»
1938. Ίδρυση του ΕΒΕ της Φλώρινας.
1940. Η Καστοριά αποσχίζεται από το Νομό Φλώρινας και γίνεται χωριστός Νομός. 1941 (10 Απριλίου). Αρχίζει η Γερμανική κατοχή. Στις 10 Ιουνίου ιδρύεται ο «Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Φλωρίνης ο Αριστοτέλης». Στις 5 Νοεμβρίου ιδρύεται η Παιδαγωγική Ακαδημία.
Κυκλοφορεί η εφημερίδα Αγώνος της Ν.Ε. Φλώρινας του Κ.Κ.Ε.
Τετρακόσιοι και πλέον Ισραηλίτες της Φλώρινας μεταφέρονται στην Πολωνία. Επέζησαν εξήντα τέσσερις. Δύο πατριώτες τουφεκίζονται για αντίποινα της δράσης του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.
Οι αντάρτες σκοτώνουν εφτά Γερμανούς σε σύγκρουση στο Κλειδί. Είκοσι ένας πατριώτες τουφεκίζονται για αντίποινα. Αγγλικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν την πόλη της Φλώρινας. Σαράντα οχτώ νεκροί.
1944 (Ιη Νοεμβρίου). Ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει τη Φλώρινα. 1947-49. Εμφύλιος Πόλεμος. Η «Μάχη της Φλωρίνης» στις 12/2/49.
Με τη συμφωνία Αβέρωφ - Πόποβιτς επιτρέπεται ελεύθερη επικοινωνία Φλωρινιωτών - Μοναστηριωτών με συνοριακά δελτία (1960-62).
Γίνονται τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Μακεδονομάχου καπετάν Κώτα 1974. Οι Πρέσπες ανακηρύσσονται με Προεδρικό Διάταγμα «Εθνικός Δρυμός».


Πηγη:http://ellas.pblogs.gr/2008/11/flwrina.html

Τα Πρέσπεια στη νέα εικοσαετία τους

{ Posted on 12:26 μ.μ. by Ανώνυμος }

Για εικοστή πρώτη χρονιά διοργανώνονται φέτος τα Πρέσπεια, οι εκδηλώσεις που έβαλαν στον πολιτιστικό χάρτη της χώρας τις ακριτικές περιοχές.

Το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου πραγματοποιούνται στον νομό Φλώρινας τα Πρέσπεια, που προβάλλουν πρωτίστως την ειρηνική συνύπαρξη των λαών της Βαλκανικής. Το φετινό πρόγραμμα έχει ως εξής:

● Την Παρασκευή 21 Αυγούστου θα εγκαινιαστεί στο Μέγαρο Εξάρχου στη Φλώρινα η μεγάλη έκθεση της Βουλής των Ελλήνων “Η γελοιογραφία στην Ευρώπη των 27”. Αμέσως μετά θα ακολουθήσει παράσταση από τα παιδιά του Ωδείου της Φλώρινας σε χορογραφία της Σοφίας Σπυράτου.

● Το Σάββατο 22 Αυγούστου στη Νέα Πλατεία Φλώρινας εμφανίζεται η “Ορχήστρα του Δρόμου” με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και την Έλλη Πασπαλά.

● Την Κυριακή 23 Αυγούστου στον Άγιο Αχίλλειο θα πραγματοποιηθεί η κεντρική εκδήλωση των Πρεσπείων υπό τον γενικό τίτλο “Η φωνή των Βαλκανίων”, με συντονιστή και αφηγητή τον Σπύρο Σακκά. Είναι ένα πολυθέαμα που θα συνδέσει τις συμμετέχουσες χώρες μέσα από την ανθρώπινη φωνή σε όλα τα είδη του τραγουδιού και της αφήγησης. Συμμετέχουν μεταξύ άλλων η χορογράφος Σοφία Σπυράτου, η σοπράνο Μάτα Κατσούλη, η ηθοποιός Κοραλία Καράντη, ο μπάσος Δημήτρης Κασιούμης, ο τενόρος Σώτος Παπούλκας, ο Δώρος Δημοσθένους, η Σαββίνα Γιαννάτου, ο Γιάννης Χριστόπουλος, συγκροτήματα και τραγουδιστές παραδοσιακής μουσικής όπως ο Χρόνης Αηδονίδης, κ.ά. Επίσης η Χάρις Αλεξίου με τον Σπύρο Σακκά θα παρουσιάσει τραγούδια-εκπλήξεις από όλο το φάσμα της ελληνικής μουσικής.
Στο δεύτερο μέρος η Χάρις Αλεξίου θα παρουσιάσει τα δικά της τραγούδια, ενώ οι Καλαντζόπουλος - Ρεμπούτσικα - Πασπαλά θα συμπράξουν με την τουρκάλα -αλλά πολιτογραφημένη ελληνίδα- Dilek Kots, τις τέσσερις βουλγάρες τραγουδίστριες του Γκόραν Μπρέγκοβιτς, τον κλαρινετίστα Φερούζ Μουστάφοφ από την ΠΓΔΜ κι ένα συγκρότημα σέρβων μουσικών.

● Τα Πρέσπεια θα ολοκληρωθούν τη Δευτέρα 24 Αυγούστου στην κεντρική πλατεία της Φλώρινας με τη συναυλία “Στου Καββαδία τ’ ανοιχτά” από το συγκρότημα “Νυχτερινή Κυβέρνηση”.

Β.ΠΑΓΚ.
Εφημερίδα "Μακεδονία"

Άρωμα από μια άλλη εποχή: ένας 60αρης επιστρέφει στις αλάνες των παιδικών του χρόνων και μας παρουσιάζει τα παιχνίδια του!

{ Posted on 8:16 π.μ. by Ανώνυμος }

Το παιχνίδι επινοήθηκε για το παιδί. Είναι μια αποκλειστικά παιδική διασκεδαστική δραστηριότητα, άσχετα αν και πολλοί μεγαλύτεροι ασχολούνται μ’ αυτό επειδή δεν εννοούν να «μεγαλώσουν». Εμφανίστηκε ταυτόχρονα με τον άνθρωπο, αποτελώντας μια από τις πρώτες αυτόνομες δραστηριότητες του παιδιού από τη στιγμή που αρχίζει να αντιλαμβάνεται και να συνειδητοποιεί το περιβάλλον του, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην ψυχοπνευματική του ισορροπία.. Σήμερα, καθώς βρίσκομαι στα μέσα των δεύτερων …ήντα της ζωής μου, μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα ότι παιδί που δεν έπαιξε (μαζί με άλλα παιδιά εννοείται) δεν έζησε. Παιδί που δεν έπαιξε είναι γεμάτο με ψυχολογικά προβλήματα χωρίς να ξέρει κανείς που οφείλονται. Άπειρα είναι τα παιχνίδια κάθε μορφής και κατηγορίας, τα περισσότερα από τα οποία δεν έχουν καταγραφεί και ξεχάστηκαν με το πέρασμα του χρόνου. Πριν από λίγο καιρό, ένας καλός μου φίλος (συνταξιούχος δάσκαλος) μου χάρισε ένα βιβλίο με τίτλο «ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ» του Γεωργίου Κ. Χουλιαρόπουλου, Καθηγητού Σωμ. Αγωγής, που εκδόθηκε στη Λάρισα το 1976. Περιέχει 55 παιχνίδια και αποτελεί την μοναδική καταγραφή που έχει υποπέσει μέχρι τώρα στην αντίληψη μου.

Παρακάτω θα σας περιγράψω δύο μόνο παιχνίδια, από τα αμέτρητα που παίζαμε όταν ήμασταν παιδιά, τα οποία πιστεύω ότι είναι τελείως άγνωστα Πιθανόν να τα γνωρίζουν ελάχιστοι και ενδεχομένως με κάποιες παραλλαγές.

1. Γουρουνίτσα

Γιατί το ονομάσαμε έτσι και πως έφτασε σε μας, άγνωστο. Κόστος μηδενικό. Χώρος η αλάνα της γειτονιάς (όσο μεγαλύτερη τόσο καλύτερα). Αριθμός παικτών από 5 τουλάχιστον μέχρι 8 , το πολύ 10 και ηλικίας 12-15 χρονών. Κάθε παίκτης είχε ένα ραβδί γερό μήκους 1,5 μ περίπου . Για το παιχνίδι χρειαζόταν και ένα μεγαλούτσικο κονσερβοκούτι , η «Γουρουνίτσα», παραγεμισμένο με κουρέλια, χαλίκια κλπ για να βαρύνει λίγο. Στο κέντρο της αλάνας ανοιγόταν μια τρύπα διπλάσια σε μέγεθος από τη γουρουνίτσα και γύρω από αυτήν, κυκλικά και συμμετρικά , ανοίγονταν, τρύπες, μία λιγότερη από τον συνολικό αριθμό των παικτών. Εκείνος που θα τα φύλαγε, οριζόταν με τη παλιά και δοκιμασμένη μέθοδο του «ά μπε μπα μπλόμ» . Πριν αρχίσει το παιχνίδι, κάθε παίκτης έβαζε το ραβδί του σε μια από τις τρύπες που ήταν γύρω από την κεντρική τρύπα τις γουρουνίτσας και πετούσαν τη γουρουνίτσα έξω από τον κύκλο των παικτών. Το παιχνίδι έμοιαζε , σε γενικές γραμμές με χόκεϋ. Εκείνος που τα φύλαγε, χρησιμοποιώντας μόνο το ραβδί του, προσπαθούσε να φέρει τη γουρουνίτσα στο κέντρο και να τη βάλει στην κεντρική τρύπα. Οι παίκτες προσπαθούσαν να τη χτυπήσουν δυνατά με τα ραβδιά τους για να τη στείλουν όσο πιο μακριά γινόταν. Παράλληλα , εκείνος που τα φύλαγε, προσπαθώντας να προστατέψει τη γουρουνίτσα με το ραβδί του από τα χτυπήματα των παικτών κοίταζε να εντοπίσει κάποια από τις τρύπες του κύκλου αφύλακτη και να βάλει γρήγορα το ραβδί του μέσα στην τρύπα, παρατώντας τη γουρουνίτσα. Αν τα κατάφερνε, τρέχαν οι παίκτες, καθένας στην τρύπα του αλλά πάντα κάποιος ξέμενε που ήταν ο επόμενος που θα τα φύλαγε. Αν δεν τα κατάφερνε, το παιχνίδι συνεχιζόταν όπως και πριν. Αν κατάφερνε πάλι να βάλει τη γουρουνίτσα στην τρύπα της τότε οι γύρω παίκτες μετακινούνταν δεξιόστροφα και υποχρεωτικά, βάζοντας το ραβδί τους στην επόμενη τρύπα. Στο διάστημα αυτό της «αναμπουμπούλας» προσπαθούσε ο «φύλακας» να βάλει το ραβδί του σε κάποια από τις τρύπες του κύκλου και αν τα κατάφερνε, εκείνος που ήταν υποχρεωμένος να μετακινηθεί σε κείνη την τρύπα, ήταν ο επόμενος που θα τα φύλαγε. Εάν πάλι δεν τα κατάφερνε , το παιχνίδι συνεχιζόταν όπως και πριν.

Το παιχνίδι είχε μεγάλη πλάκα. Τα πειράγματα, τα γέλια και τα καλαμπούρια δεν έλειπαν ποτέ και το παιχνίδι συνεχιζόταν μέχρι να σκοτεινιάσει ή μέχρι να βαρεθούν ή να κουραστούν οι παίκτες.

Οι μικροτραυματισμοί, αν και σπάνιοι, δεν αποκλείονταν αν έτρωγες τη «γουρουνίτσα» πχ στο καλάμι από το χτύπημα κάποιου παίκτη.

2. Κυκλική γαϊδούρα

Η «μακριά γαϊδούρα» είναι πανελληνίως πασίγνωστη. Η «κυκλική» αμφιβάλλω. Εμείς όμως την παίζαμε όταν ήμασταν παιδιά και μάλιστα συχνά. Κι αυτό το παιχνίδι ούτε το ξανάκουσα ούτε το ξαναείδα να παίζεται.

Εσείς το έχετε ακούσει ποτέ;

Παιζόταν από 10 περίπου, κατά προτίμηση «ψωμωμένα» παιδιά, χωρισμένα σε δύο αντίπαλες ομάδες. Ένας από κάθε ομάδα – ο πιο σβέλτος – οριζόταν αρχηγός. Οι δύο αρχηγοί, με κορώνα-γράμματα ή με κάποιο άλλο κλήρο, έβγαζαν την ομάδα που θα τα φύλαγε πρώτη.

Η ομάδα που τα φύλαγε, πιανόταν από τους ώμους κάνοντας έναν κύκλο με τους ώμους και τα κεφάλια σκυμμένα ελαφρά προς το κέντρο. Ο αρχηγός της επιθεωρούσε τους συμπαίκτες του και διόρθωνε τη στάση τους αν χρειαζόταν.

Μόλις δινόταν το σύνθημα έναρξης του παιχνιδιού, ο αρχηγός έτρεχε γύρω-γύρω από την ομάδα του χωρίς να χάνει την επαφή μαζί της, δηλαδή να την αγγίζει έστω και με ένα χέρι, για να την προστατεύσει από τις προσπάθειες των αντίπαλων παικτών να σκαρφαλώσουν σε κάποια πλάτη της κυκλικής γαϊδούρας.

Καθώς ο αρχηγός γύριζε γύρω-γύρω, προσπαθούσε να κλωτσήσει κάποιον αντίπαλο παίκτη. Αν πετύχαινε κάποιον άλλαζαν οι ρόλοι των ομάδων. Αν κατάφερναν να σκαρφαλώσουν όλοι, πράγμα σπάνιο, στην κυκλική γαϊδούρα, μετρούσε ο αρχηγός μέχρι το δέκα κι αν δεν έπεφτε κάποιος ή αν η γαϊδούρα σωριαζόταν από το βάρος στο έδαφος, ξανάρχιζε το παιχνίδι απ’ την αρχή.

Αν έπεφτε κάποιος ή άγγιζε έστω το πόδι του στο έδαφος πριν τελειώσει το μέτρημα, άλλαζαν οι ρόλοι. Αν κάποιος δεν είχε σκαρφαλώσει σταθερά και γλιστρούσε προς τα κάτω, περίμενε και μόλις ο αρχηγός βρισκόταν στην αντίθετη πλευρά του κύκλου , πηδούσε κάτω και απομακρυνόταν. Αν τον προλάβαινε ο αρχηγός και τον κλωτσούσε, άλλαζαν πάλι οι ρόλοι των ομάδων.





photo at: www.redrcross.org.uk

από ΑΡΑΧΤΟΙ και ΛΑΙΤ

NEO ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ 2009 - 2011

{ Posted on 7:43 π.μ. by Florina News }
ΝΕΟ Δ.Σ.
ΣΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Σύμφωνα με το καταστατικό του συλλόγου μας διεξήχθη συνεδρίαση με θέμα την συγκρότηση σε σώμα του νεου Δ.Σ.
.
Η σύνθεση του νέου Δ.Σ.του συλλόγου μας είναι

1.ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΠΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ


2.ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

3.ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΡΑΣΑΪΚΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ

4.ΑΝΑΠΛ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΚΙΖΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

5. ΤΑΜΙΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ ΜΕΛΠΟΜΈΝΗ

ΜΕΛΗ
6.ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ
7.ΤΣΑΟΥΣΟΓΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

Για το νεοεκλεχθέν Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ .......................ΠΑΠΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ
Ο ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ .......ΡΑΣΑΙΚΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ

Πηγη:http://syllogosegnf.blogspot.com